Endonezya/Giriş
Endonezya, Ekvator çizgisinde bir
milyon dokuz yüz on dokuz bin kilometre kare yüzölçümüne sahip- Türkiye’nin iki
buçuk katı genişliğinde- 17,500 adadan,–kimi kaynaklara göre 19,000 adadan-
oluşan 250 milyona yaklaşan nüfusuyla dünyanın dördüncü kalabalık ülkesi.
En doğudaki Papua adasından, en
batıdaki Sumatra adasına uçakla 9 saatte ulaşılıyor. Bu da Endonezya’nın ne
denli geniş bir coğrafyaya yayıldığını gösteriyor.
Önce Portekiz, sonrasında üç yüz
yıl Hollandalıların yönetiminde kalan Endonezya, İkinci Dünya Savaşında
Japonlar tarafından işgal edildi. 1945 de Japonların yenilip bölgeyi terk
etmesi üzerine, doğudan batıya Papua, Selebes, Cava, Borneo ve Sumatra gibi
büyük adaların da bulunduğu bölgede Bağımsız Endonezya Cumhuriyeti ilan edildi.
Resmi olarak ülkede 250 etnik gurup ve bunların birbirlerine
yakın ayrı dilleri var. Resmi dil, Malay dili kökenli, Bahasa Endonezcesi. Etnik
dağılıma değinecek olursak en başta Cavalılar,
yaklaşık yüzde kırk, Sundanesler yaklaşık yüzde 15, Çinliler ise yüzde
4-5 dolayındadır. Diğerleri: Araplar, Hintliler, Malaylar, ve Mikronezya
kökenliler vb.
Endonezya en çok Müslüman nüfusa
sahip ülke. 2010 verilerine göre Müslümanlar yüzde 87.18, Protestanlar, yüzde
6.96, Katolikler, yüzde 2.91, Hindular yüzde 1.96 ve Budistler, yüzde
0.72.Ayrıca 150-200 bin dolayında Musevi olduğu da söyleniyor. Tüm vatandaşların
kimliklerinde din hanesi bulunuyor. Endonezya’da
ateist, agnostik(bilinemezci)olmak ve din ve dini değerlere saygısızlık yasak. Müslümanların
yoğun olduğu ülkede Arapça sadece dinsel alanda değil dindışı alanlarda da
etkisini az da olsa kendini gösteriyor.
Göze çarpanlardan birisi, ‘umum’ diğeri de ‘khusus’. İlki, toilet sözcüğünün
arkasında bulunduğu için, ‘umumi tuvalet’ olduğunu anlamak zor olmadı.
İkincisini ise 2.50 cm. ile birlikte otoyol gişelerinin girişinde görünce, 2.50
cm.yi geçmeyen araçlar için hususi, yani özel bir yol olduğunu anlatıyor
şoförümüz.
Yönetim mümkün olduğunca dinlere
eşit davranmaya çalışıyor. Öte yandan radikal İslami grupların giderek örgütlenip
güçlendiği söyleniyor. Bu son Noel’de bazı guruplar, Müslümanların, Hıristiyanların
Noelini kutlamaması çağırısında bulundular.
Ülkede, Dinsel eğitim veren
‘Medreseler’ olduğu gibi bizdeki yatılı Kuran Kursu benzeri eğitim veren özel
eğitim kurumları da var.
Şehirlerarası yollarda, yolun tam
ortasında elinde bir torba ya da küçük bir sepetle para toplayan genç- yaşlı,
kadın-erkek, çoluk-çocuk görürseniz, camii için para topladıklarını
söyleyecekler. Ama çoğu Endonezyalı, toplanan paraların camiler için olduğunu
düşünmüyorlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder