Endonezya/Giriş
Endonezya, Ekvator çizgisinde bir milyon dokuz yüz on dokuz bin kilometre kare yüzölçümüne sahip- Türkiye’nin iki buçuk katı genişliğinde- 17,500 adadan,–kimi kaynaklara göre 19,000 adadan- oluşan 250 milyona yaklaşan nüfusuyla dünyanın dördüncü kalabalık ülkesi.
En doğudaki Papua adasından, en batıdaki Sumatra adasına uçakla 9 saatte ulaşılıyor. Bu da Endonezya’nın ne denli geniş bir coğrafyaya yayıldığını gösteriyor.
Önce Portekiz, sonrasında üç yüz yıl Hollandalıların yönetiminde kalan Endonezya, İkinci Dünya Savaşında Japonlar tarafından işgal edildi. 1945 de Japonların yenilip bölgeyi terk etmesi üzerine, doğudan batıya Papua, Selebes, Cava, Borneo ve Sumatra gibi büyük adaların da bulunduğu bölgede Bağımsız Endonezya Cumhuriyeti ilan edildi.
Resmi olarak ülkede 250 etnik gurup ve bunların birbirlerine yakın ayrı dilleri var. Resmi dil, Malay dili kökenli, Bahasa Endonezcesi. Etnik dağılıma değinecek olursak en başta Cavalılar, yaklaşık yüzde kırk, Sundanesler yaklaşık yüzde 15, Çinliler ise yüzde 4-5 dolayındadır. Diğerleri: Araplar, Hintliler, Malaylar, ve Mikronezya kökenliler vb.
Endonezya en çok Müslüman nüfusa sahip ülke. 2010 verilerine göre Müslümanlar yüzde 87.18, Protestanlar, yüzde 6.96, Katolikler, yüzde 2.91, Hindular yüzde 1.96 ve Budistler, yüzde 0.72.Ayrıca 150-200 bin dolayında Musevi olduğu da söyleniyor. Tüm vatandaşların kimliklerinde din hanesi bulunuyor. Endonezya’da ateist, agnostik(bilinemezci)olmak ve din ve dini değerlere saygısızlık yasak. Müslümanların yoğun olduğu ülkede Arapça sadece dinsel alanda değil dindışı alanlarda da etkisini az da olsa kendini gösteriyor. Göze çarpanlardan birisi, ‘umum’ diğeri de ‘khusus’. İlki, toilet sözcüğünün arkasında bulunduğu için, ‘umumi tuvalet’ olduğunu anlamak zor olmadı. İkincisini ise 2.50 cm. ile birlikte otoyol gişelerinin girişinde görünce, 2.50 cm.yi geçmeyen araçlar için hususi, yani özel bir yol olduğunu anlatıyor şoförümüz.
Yönetim mümkün olduğunca dinlere eşit davranmaya çalışıyor. Öte yandan radikal İslami grupların giderek örgütlenip güçlendiği söyleniyor. Bu son Noel’de bazı guruplar, Müslümanların, Hıristiyanların Noelini kutlamaması çağırısında bulundular.
Ülkede, Dinsel eğitim veren ‘Medreseler’ olduğu gibi bizdeki yatılı Kuran Kursu benzeri eğitim veren özel eğitim kurumları da var.
Şehirlerarası yollarda, yolun tam ortasında elinde bir torba ya da küçük bir sepetle para toplayan genç- yaşlı, kadın-erkek, çoluk-çocuk görürseniz, camii için para topladıklarını söyleyecekler. Ama çoğu Endonezyalı, toplanan paraların camiler için olduğunu düşünmüyorlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder