DİKKAT EDİLECEK KONULAR

Para Bozdurma: Hava alanında para bozdurmanızda yarar var. Döviz büroları ülkemizde olduğu gibi yaygın değil. Büroların bir kısmı,  hafta sonları ve resmi tatillerde açık değiller. Daha da önemlisi, dövizinizin hiç katlanmamış ve tertemiz olması gerekiyor. Üzerinde leke, kir ve yırtık olması durumunda bankalar genellikle bozmuyor. Bu nitelikleri karşılamayan dövizinizi bürolar yüzde 10-15 eksiğine bozuyorlar. Kredi kartı kullanımı da o kadar yaygın olmadığından, yanınızda nakit gerekiyor.

Vize: Havaalanında, 25 ABD Doları karşılığında vize alabiliyorsunuz. Bazı durumlarda Endonezya’da kalacağınız otel ya da otellerin rezervasyonlarını sorabilirler. Bir iki ön rezervasyon yaptırıp gitmenizde yarar olabilir.

Giyecek: Endonezya, Ekvatoral bir iklime sahip olduğu için çok yağışlı, ve çok rutubetli. Hafif giysiler, ve çok sayıda çamaşır ile sandalete ihtiyaç duyarsınız. Tedbirli olun. 3-4 yıldız otellerde bile birkaç çamaşırınızı 1-2 ABD Dolarına yıkayıp ütületebileceğiniz gibi, çamaşırhanelerde ise daha da ucuza…

Yiyecek: Çok yıldızlı otellerde bile kahvaltıda peynir ve tabii zeytin bulamayabilirsiniz, şaşırmayın. Kahvaltı açık büfelerinde bizde olduğu gibi bol reçel, bal bulmayı umut etmeyin. Ama ekmek ve omlet bulabilirsiniz. Kahvaltılarda genelde kavrulmuş sebzeli şehriye ve yağda kızarmış tavuk var. Menülerde genellikle pirinç lapa bulunuyor. Yemeklerin acı olduğunu da belirtmemek olmaz. Gündüz açık havadaki bir lokantada masalarda yanan kandillerin bir ritüel olduğunu sanmayın. Bu kandiller sinekleri savmak içindir. Ortalama bir lokantada bıçak yerine kaşık veriliyor şaşırmayın.

Geleneksel Endonezya Mutfağı, Güneydoğu Ve Uzak Asya Mutfağının Bir Karışımı Gibi

Güney Doğu, ve Uzak Asya mutfaklarının birbirlerinden etkilendiği su geçirmez bir gerçek... Üstelik doğudan- batıya Papua' dan Sumatra'ya, uzanan Endonezya'nın Filipinlerden, Hindistan'a bir çok ülkeyle coğrafi yakınlıkları, bu ülke mutfağının bu geniş coğrafyadan karşılıklı etkilenmesini de normal kılıyor.

Oldukça zengin Endonezya geleneksel mutfağından yaygın ve ilginç olabilecek bir kaç örnekle yetineceğim.

Soto, Srato, Tauto ya de Coto

Soto, et ya da tavuk suyundan yapılan, Sumatra'dan Papua'ya değişik türleri olan ulusal çorbaya  verilen ad.

Bazı batılı uzmanlara göre, Soto, Çin Mutfağında Caudo diye adlandırılan, çorbanın başka versiyonu. Bazı uzmanlara göre ise, Soto, Çin, Hint ve Endonezya mutfaklarının bir karışımı.

Tofu, Haşlanmış, soya fasulyesinden elde edilen soya peyniri. Izgarasından tavasına, tatlı ya da tuzlu olarak yenildiği gibi, çorbada tatlıya, pek çok yemeğe de katılıyor.Ana yemeğin yanında sunulduğu da oluyor. Tofu, Japonya'dan, Endonezya'ya birçok bölge ülke mutfaklarında da yaygın tüketiliyor.

Satoy, marine edilmiş, şiş ya da ızgarada hazırlanıp sosla sunulan ve tavuk, keçi, koyun, dana ya da domuz etinden yapılan, tofu ile servis edilmesi yaygın olan bir yemek.. Satoy, .Hindistan cevizi  ya da bamdudan kesilen çöpierle kızartılıyor. 




 

Restoranlarda, duvarlarda ve mutfaklarda böceklerden korunmak için elektronik böcek  öldürücüler bulunuyor

Endonezyada 'alaturka' tuvaletlerde taharet için kova ve tas bulunyor

Meyve yemek isterseniz tüm sıcak soğuk yemeklerden önce masanıza servis yapılacaktır, bu bir Endonezya adetidir. Meyve demişken, belirtmemek olmaz: Endonezya meyve cenneti gibi bir ülke. Türkçe karşılığı olmayan o denli değişik türlerin önemli bir kısmını görmemiş gezginlerimiz olabilir, sapodilla, guava, longan,  mangosten, snake skin vb.

Tuvalet: Otellerde değil ama mola yerlerinde, benzinliklerde bizim ‘alaturka’ tuvaletlerin benzerlerini göreceksiniz, bir de büyük bir plastik kova ile içinde tas. Otellerdeki klozetlerin içindeki musluk yerine, dışında uzunca bir plastik borunun ucunda tazyikli su fışkırtan küçük duş başlığı bulacaksınız. Bunu altınızı yıkamak için kullanacaksınız. Sırt çantalılara ve yerlilere yönelik bazı otel odalarında lavabo olmamasını rehberimiz bize, erkeklerin genelde sakal tıraşı olmadıklarını (yarı köse diye anlayabilirsiniz) bu nedenle lavaboya ihtiyaç duyulmadığını anlattı.

Alışveriş: Hemen tüm hızla büyüyen metropollerde olduğu gibi Jakarta’da da çok sayıda alışveriş merkezi bulunuyor. Bizde olduğu gibi farklı alım gücüne sahip tüketicilere yönelik bu alışveriş merkezlerinde, dünyanın hemen her ülkesinde rastlanan ünlü fast food ve kafe markalarını buluyorsunuz.  Buralarda belki bir kahve içebilir ve dinlenebilirsiniz.

Jakarta’da Jalan Sulabaya’daki  antikacılar ya da eskiciler çarşısında taşıyabileceğinize güveniyorsanız, 50-100 yıllık gerek Çin, gerekse Japon (belki de Aritayaki) porselen bulunuyor. Birkaç yüz ABD Dolarından başlayan fiyatları görünce taklit olup olmadığını düşünmeden edemiyorsunuz. Ve tipik şark satıcısı, birkaç eski fotoğraf ve kartpostala verdiği fiyatı yüksek bulduğumu anlayınca kaç para vereceğimi soruyor. Ben de satıcının fiyatı söylemesini üsteleyince satış gerçekleşmiyor. Aynı bizim kapalı çarşı ve benzeri yerlerdeki şark ticareti.

Özgün batik ve kukla gibi ülkeye özgü alışveriş uygun görünüyor. Endonezya’nın değişik böigelerine özgü rengarenk kumaşlar alışveriş konusu olabilir.

Bir de dünyanın en pahalı kahvelerinden biri de alışveriş konusu olabilir: Luvak Kahvesi.

Endonezya Dilinde Kopi Luwak adıyla bilinen Civet Kahvesi, Asya Palm Civet (Paradoxurus Hermaphrotidus) isimli bir memelinin,  yediği kahve meyvesinin dışkıyla atılan çekirdeklerinden üretilen kahveye verilen isimdir. 

Kahve üreticileri, civetlerin daha kaliteli kahve meyvesini seçtiklerini, bu nedenle dışkıyla atılan bu kaliteli çekirdeklerin memelinin sindirim sisteminde bulunan enzimlerin etkisiyle daha farklı bir aromaya sahip olduğunu bu nedenle, demleme kahveler içinde değişik aroması yanında mideye zarar vermediğini de iddia ediyorlar.

Endonezya dışında, Philipinler ve az miktarda Vietnam'da üretilen Luwak Kahvesinin kilosu 555 € /700 ABD$ arasında satılıyor.

Amerikan Kahve Uzmanları Derneğine(SCAA) ya göre, Luwak Kahvesi berbat bir tada sahip. Ayrıca, Luwak Kahvesinin, abartılı bir pazarlama projesi olduğu,iddia ediliyou. 

Ayrıca doğal ortamlarından kopartılıp dar kafeslerde yaşayan, bu türün tehlike altında olduğu, çiftliklerde ölüm oranının da yüksek olduğu eleştirileri de sıkça görülüyor.

İstanbul'da satın aldığımız  ıslak sigarilloyu ne yazık ki Endonezya'da bulamadım.

PARASOLLER/GÜNEŞ ŞEMSİYELERİ ÜZERİNE

Java'da, kırsal yerleşmelerde evlerin bahçelerinde, çatılarda kocaman güneş şemsiyelerinin varlığı beni çok şaşırttı. Fikir jimnastiği sonuç vermedi. Sonunda rehberimiz bunların televizyon antenleri olduğunu söylediğinde çok şaşırdım ve inanamadım. Başka kaynaklar da bu görüşü onaylayınca ne denli pratik ve ucuz  bir çözüm olduğu anlaşılıyordu. 

Şemsiyeler, rüzgardan ters dönmüş gibi görünüyorlardı.

Ülkemizde kırsal kesimdekilerin  dikkatine sunmak yararlı olabilir. Ama herhalde önce büyük ölçekli güneş şemsiyelerini bulmak gerekli.